- „Krok do przodku, krok do tyłu” – przeliczanie w zakresie 1-5 (jeśli dziecko opanowało ten zakres można go zwiększyć), utrwalenie kierunków: do przodu, do tyłu. Doskonalenie pamięci poprzez naukę krótkich rymowanek.Rodzic dzieli podłogę przy pomocy taśmy malarskiej/skakanki/sznurka na kilka pasów o tej samej szerokości
ok. 50 cm. Dziecko ustawione jest przy pierwszym naklejonym pasie. Rzuca kostką do gry, która określa ile kroków należy zrobić. Rodzic obserwuje dziecko i mówi, np. dwa kroki do przodu, jeden krok do tyłu. Przed rzuceniem kostki, dziecko mówi rymowankę:
Ile kroków zrobić mam?
Kostka zaraz powie nam.Zabawę można utrudnić, jeśli dziecko potrafi zwrócić uwagę na dwie cechy jakościowe. Rzucamy dwiema kostkami: 1 – z kolorami, 2 – liczbowa, np. jeśli dziecko wyrzuci kolor niebieski i 2 to idzie dwa kroki do przodu, jeśli wyrzuci kolor czerwony i 3 to idzie trzy kroki do tyłu. - Przytul stracha – kształtowanie umiejętności radzenia sobie ze strachem, zachęcanie do rozpoznawania i określania emocji. Rodzic recytuje wiersz, następnie pyta: Co to jest strach? Kiedy strach się pojawia? Jak wygląda? Czy w ogóle ma wygląd? Co czujesz, gdy pojawia się strach? Czego się boisz?, Co robisz, gdy pojawia się strach?
„Przytul stracha” Małgorzata StrzałkowskaStrach ma strasznie wielkie oczy,
strasznym wzrokiem wokół toczy….
Lecz gdy go za uszkiem głaszczę,
w śmieszny pyszczek zmienia paszczę.Coś dziwnego z nim się dzieje,łagodnieje i maleje,
mruży swoje kocie oczy
i w ogóle jest uroczy!Strach ma strasznie wielkie oczy,
strasznym wzrokiem wokół toczy,
lecz ty dłużej się nie wahaj
i po prostu przytul stracha! - „Strachy na lachy” – zapoznanie ze sposobami radzenia sobie ze strachem, doskonalenie pamięci poprzez naukę krótkich rymowanek.
Rodzic mówi: Gdy przychodzi strach, gdy nie wiesz co zrobić – powiedz rymowankę. Dziecko otrzymuje kolorową chustkę, porusza się zgodnie z muzyką: skrada się, rozgląda się w koło, zachowuje ostrożność, porusza się w pozycji pochylonej, zalęknionej. Podczas pauzy recytuje rymowankę:
Strachu, strachu, rozchmurz się!
Strachu, strachu, przytul się!
Czarno, ciemno, znika już…
Słońce, jasno jest tuż, tuż!
Następnie dziecko robi śmieszne figury, miny, przytula się do rodzica/misia/rodzeństwa, potrząsa kolorową chustką, wykonuje śmieszny taniec. Proponowana muzyka:https://www.youtube.com/watch?v=S1NUhP68FuQ
- „Kolorowe koła” – tworzenie kompozycji według własnej wyobraźni, podawanie nazw powstałych form. Rodzic rozkłada przed dzieckiem „straszny papier”, pyta: Z jakiego powodu jest straszny? (ciemny, ponury, bez kolorów, smutny). Na tacce przygotowane są kolorowe koła i klej w sztyfcie oraz inne materiały dostępne w domu. Rodzic prosi dziecko, aby zmieniło „straszny papier” w radosny i kolorowy. Dziecko układa z kół dowolne kompozycje, może przyklejać koła jedno na drugie, obok siebie, zaginać je. W trakcie pracy rodzic wspiera dziecko, motywuje je, podpowiada różne rozwiązania. Po skończonej pracy dziecko recytuje rymowankę, wyklaskując ją:
Strachu, strachu, rozchmurz się!
Strachu, strachu, przytul się!
Czarno, ciemno, znika już…
Słońce, jasno jest tuż, tuż! Inne propozycje strachów:
